دو در شیشه ای در طبقه یازدهم مقر گوگل در نیویورک از هم باز شدند و خانمی به خوشامد گویی جاشوا توپولسکی (سردبیر The Verge) آمد. این هم یک نمونه عادی از برخوردهای انسانی است. قد معمولی، هیکل باریک؛ چشم هایی براق و کنجکاو. به جلو خم شد تا با او دست بدهد و تازه در این لحظه بود که جاشوا متوجه دستگاهی که به جای عینک روی صورتش بود شد: یک نوار باریک از جنس آلومینیوم و پلاستیک، با یک لنز دوربین و منشوری شیشه ای در زیر خط ابرو. شما آن را با نام گوگل گلس می شناسید. 

آنچه که تا یک سال پیش چیزی سر تا پا عجیب و غریب به شمار می آمد و تا 18 ماه قبل فقط یک محصول تجربی بود، حالا کم کم دارد خودش را یک محصول واقعی جا می زند. محصولی که تا پایان سال در دست ها (یا شاید بهتر باشد بنویسیم روی صورت) مشتریان قرار خواهد گرفت. یک گونه کاملاً جدید از کامپیوتر؛ پوشیدنی، طراحی شده برای کاهش حواس پرتی، خلق شده برای ارائه امکان برقراری ارتباط و ضبط کردن با حسی کاملاً طبیعی. یک محصول ضد تلفن هوشمند. چیزی که درک ما از چگونگی تعامل با تکنولوژی را ز کل عوض می کند. 

وقتی خوشامدگویی پایان یافت تا جاشوا به گفتگو با اعضای تیم سازنده و بررسی این دستگاه نا مانوس بپردازد، ذهنش بر روی یک -و فقط یک- سوال متمرکز بود: آیا مردم دلشان خواهد خواست که این دستگاه تازه را در جامعه به چشم بزنند؟ 

در ادامه مطلب با نارنجی باشید تا پاسخ این پرسش را بیابیم. یک تجربه واقعی با گوگل گلس...